duur gratis onderwijs

Vandaag begint het schooljaar opnieuw voor het leerplichtonderwijs. Een goed moment om eens stil te staan bij de nog steeds niet te onderschatten kostprijs van ons onderwijs.
Enkele interessante passages uit het weekblad Solidair:

In Vlaanderen is het basisonderwijs sterk gereglementeerd. Er bestaat een systeem van dubbele maximumfactuur die bepaalt welke kosten de scholen mogen aanrekenen aan de ouders. De scherpe maximumfactuur omvat activiteiten zoals toneelbezoek, sportactiviteiten, en schooluitstappen van één dag. Ook materialen die kinderen verplicht via de school moeten aankopen, vallen hieronder, zoals een verplicht schoolabonnement op een bepaald tijdschrift. De scherpe maximumfactuur bedraagt voor een kleuter 20 euro per schooljaar en voor een kind in de lagere school 60 euro. De minder scherpe maximumfactuur omvat de meerdaagse uitstappen tijdens de schooluren, zoals zeeklassen of plattelandsklassen. De minder scherpe maximumfactuur bedraagt voor een kleuter 0 euro en voor een kind in de lagere school 360 euro voor de volledige duur van het lager onderwijs.

In het secundair onderwijs swingt de factuur weer de pan uit. Volgens een studie van het HIVA (Hoger Instituut voor de Arbeid) van 2008, bedraagt de rekening die de ouders jaarlijks betalen gemiddeld 978 euro per kind ingeschreven in het secundair onderwijs. Want in tegenstelling tot het kleuter- en lager onderwijs, bestaat er geen specifieke reglementering die de maximumkosten die de scholen aan de ouders mogen vragen vastlegt.


Een van de gevolgen van die schoolkosten is dat ze een selectie-instrument worden bij het begin van het schooljaar. Het feit dat de scholen ondergefinancierd zijn, maakt dat ze nog meer geneigd zijn een beroep te doen op de portefeuille van de ouders. Sinds de jaren 80, is het aandeel van de financiering van het onderwijs in het bruto binnenlands product alleen nog maar verminderd.

De noden zijn nochtans schrijnend: het aantal leerlingen stijgt, de klassen zijn overbevolkt, zieke leraars worden niet altijd vervangen, er is te weinig materiaal, infrastructuur raakt vervallen, er zijn te weinig scholen... Dit gebrek aan financiële middelen weegt onvermijdelijk zwaar op het budget van de gezinnen. Want om de tekorten bij te spijkeren, moeten de ouders remediëringcursussen betalen, boeken, de opvang, het vervoer, en vele andere schoolbenodigdheden.

meer lezen: KBS: 'onderwijs dagelijkse kost?', Schuld Op School en natuurlijk bij de Oproep voor een Democratische School.