10.31.2009

steunpunt GOK

Verontrustend nieuws deze week, Pascal Smet bespaart. Onze nieuwe minister van onderwijs legt het Steunpunt Gelijke Onderwijskansen droog.

'Aangezien ik zelf het product ben van het gelijke kansenbeleid, is erop besparen voor mij onbespreekbaar.' Maar in dezelfde adem weet hij te zeggen dat dit een besparing inhoudt van 1,7 miljoen euro.

Lekker cynisch verklaarde hij nog dat de tien gedetacheerde leerkrachten gewoon terug naar hun oude werkplek kunnen en dat de andere medewerkers terecht kunnen in het onderwijs zelf. 'Er is nog steeds een lerarentekort'.

"Het departement onderwijs/kabinet heeft ons gemeld dat het Steunpunt Gelijke Onderwijskansen vanaf 1 januari 2010 wordt stopgezet." meldt ons de website van het steunpunt GOK.

Dat Pascal Smet niet moet onderdoen voor VDB als het op venijnigheid aankomt kunnen we aflezen aan een persbericht wat hij de wereld in stuurde:
"Van een kookboek minder krijg je geen honger
Pascal Smet zegt dat er helemaal niet op Gelijke Onderwijskansen wordt bespaard.

Ik heb ervoor gekozen om zoveel mogelijk te blijven investeren in diegenen die voor de klas staan. Zij zijn het immers die dag in dag uit moeten zorgen voor de beste kansen voor alle kinderen. Als ik wil vermijden om te besparen op mensen in de klas, betekent dat dat ik moet besparen op structuren buiten of boven de klas.

Op het einde nog eens een mooie zet om verdeel en heers te spelen, de mensen van het terrein, de leerkrachten versus de bureaucraten van steunpunten, die 'kookboeken' schrijven, in plaats van werkelijk 'te koken'.

Het Steunpunt verzamelde op haar website ook allerlei reacties in de media, maar plaats ook steunbetuigingen online. Meer dan het lezen waard.

Groen! vind deze beslissing 'onbegrijpelijk'.

"Het is voor ons dan ook des te onbegrijpelijker dat zelfs rond het thema dat de minister vandaag zelf in de krant naar voor schuift als cruciaal (taal) hét expertisecentrum van Vlaanderen (Centrum voor Taal en Onderwijs - een van de drie partners van het Steunpunt GOK) wordt drooggelegd."

"De minister wil een expertisecentrum uitbouwen binnen de administratie. Smet wil daarmee het warm water opnieuw uitvinden. Maar dat zal hem duur komen te staan. Een nieuw kenniscentrum binnen de administratie zal duurder zijn dan de wetenschappelijke instellingen ondersteunen. Expertise en netwerken moet immers heropgebouwd worden, terwijl de jarenlange expertise opgebouwd door het Steunpunt GOK dreigt verloren te gaan. Smets houding impliceert een zeker wantrouwen naar de onderzoekswereld en de onderwijsinstellingen die het GOK project ondersteunden. Een merkwaardig signaal voor een minister van Onderwijs."

Voormalig minister van onderwijs, Marleen Vanderpoorten (volgens Smet een van de 'zelfverklaarde onderwijsspecialisten van Open VLD), noemde de beslissing 'onbegrijpelijk en absoluut onverstandig.

"Dit weekend bleek nog dat drie op tien kinderen met de Belgische nationaliteit kampen met schoolachterstand. Bij kinderen met een andere nationaliteit heeft zelfs zeven op tien kinderen schoolachterstand. Onthutsende cijfers die de noodzaak bevestigen van een versterking van het gelijke kansenbeleid én van ons taalonderwijs. En wat doet de socialistische onderwijsminister? Hij liquideert het Steunpunt voor Gelijke Onderwijskansen (SGOK) dat net als doel heeft gelijke onderwijskansen te garanderen. Begrijpen wie begrijpen kan."

"Leerkrachten zijn vandaag meer dan ooit vragende partij voor coaching en ondersteuning. Ons onderwijs heeft absoluut die gelijke kansenexpertise nodig."

NVA maakt zich ernstige zorgen en 'vreest voor alweer een verloren generatie'.
"Want Vlaanderen kampt nu al met een te hoge uitstroom van vroegtijdige schoolverlaters die amper aan werk geraken. Voor Vlaanderen in Actie is het terugdringen van deze uitstroom een van de uitdagingen. Dan is besparen op gelijke onderwijskansen geen verstandige keuze. Integendeel, het zal de toestand alleen maar verergeren. Waardoor we binnen enkele jaren nog ingrijpendere maatregelen nodig hebben en het de samenleving nog meer zal kosten. Dat kan toch niet de bedoeling zijn van Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet?"

"Het kabinet mag dan misschien op korte termijn geld besparen, op lange termijn zou het probleem van de kansenongelijkheid in het onderwijs wel eens verder kunnen uitgroeien. Het gevolg is makkelijk te voorspellen: binnen drie jaar verschijnt er een hallucinant onderzoeksrapport over de groeiende ongelijkheid in het onderwijs en het groeiend taalprobleem van veel jongeren, waarop de minister moet besluiten dat er dringend heel veel geld moet geïnvesteerd worden in de ondersteuning van scholen en pedagogische begeleidingsdiensten op het vlak van taal. Op dat moment is alle expertise van het Centrum voor Taal en Onderwijs al lang verdwenen. " Kris Van den Branden

Nu iedereen, hopelijk, overtuigd is van de onzinnigheid van deze beslissing: teken dan ogenblikkelijk de petitie:

We stellen vast dat het begrip ‘diversiteit’ nauwelijks voorkomt in de beleidsnota van Minister van Onderwijs, Jeugd, Gelijke Kansen en Brussel Pascal Smet. Nochtans start de beleidstekst “Samen grenzen verleggen voor elk talent” van de analyse dat de kloof in de samenleving tussen hoog- en laagopgeleiden steeds groter wordt, en dat de samenleving en maatschappij enorm evolueert en diverser is geworden. Daar moeten scholen, hoe we het ook draaien of keren, mee (leren) omgaan.

En toch heeft diezelfde Minister recent beslist de structurele financiering van het Steunpunt Diversiteit en Leren (SDL) stop te zetten vanaf 1 januari 2010. SDL is op vlak van diversiteit en gelijke onderwijskansen het kenniscentrum in Vlaanderen.

Met deze – niet inhoudelijk beargumenteerde – beslissing wordt een steunpunt gesloten dat al 15 jaren met haar voeten midden in de praktijk staat. SDL ondersteunt pedagogische begeleiders en schoolteams via nascholing, coaching en ontwikkeling van instrumenten en lesmaterialen. Het unieke aan deze ondersteuning is dat ze zeer praktijkgericht is, maar door eigen en ander onderzoek wetenschappelijk onderbouwd.

Scholen, pedagogische begeleiders, CLB medewerkers en middenveldorganisaties, allemaal hebben ze een grote expertise op vlak van diversiteit en gelijke onderwijskansen. Maar een belangrijke meerwaarde van SDL is wellicht dat het bijdraagt tot een dynamische interactie tussen verschillende actoren in en rond onderwijs.

De specifieke rol van SDL en het dynamische samenspel met verschillende andere experten dreigt volledig te verdwijnen. Dit zou jammer zijn, want de debatten in de samenleving, geven aan dat er blijvend nood is aan een constructief denkkader over omgaan met diversiteit in onderwijs. Als men al deze expertise en deze dynamiek zo maar laat verdwijnen, zal het niemand verwonderen dat we over enkele jaren met z’n allen zullen kunnen vaststellen dat de ongelijkheid in onderwijs nog is toegenomen en dat de polarisatie tussen verschillende sociale, culturele en etnische groepen nog is vergroot.

Wij hopen daarom dat u de petitie ‘diversiteit = prioriteit’, voor een blijvende financiering van het Steunpunt Diversiteit en Leren, het kenniscentrum op vlak van diversiteit en gelijke onderwijskansen, wil ondertekenen. Met die structurele financiering kan SDL haar rol voor allen die bij onderwijs betrokken zijn, blijven vervullen.

Vergeet natuurlijk het moderne actiemiddel niet, de facebookgroep.

hulde aan Drs. P

Dinsdag vond de 'tweede Taaldag van de VRT' plaats. Op zich niet echt nieuwswaardig me dunkt. Maar op het einde werd hulde gebracht aan een negentig jarige idiool van mij. De enige echte Drs. P. Heinz Hermann Polzer, want zo heet de docturandus in het gewone leven, kreeg een 'bijzondere oorkonde' uitgereikt door minister Pascal Smet, namens de VRT en de Nederlandse Taalunie.

Een gepast moment me dunkt om een fantastisch stukje muziek uit zijn omvangrijke oeuvre in de spreekwoordelijke spotlights te zetten:


Meer over de fantastische taalvirtuoos:
wikipedia (uiteraard)
het beste volgens Humo
en een hele verzameling van zijn liedjesteksten

en tenslotte nog een interview met de man:

10.30.2009

afscheidsinterview met Remi Verwimp

Het linkse weekblad Solidair publiceerde deze week het afscheidsinterview van Remi Verwimp. Blijkbaar had hij hier expliciet om gevraagd. Het interview is zeker het lezen waard, over de hemzelf, over de kerk en over links.

Enkele opmerkelijke passages:


"Op de jaarlijkse mis had ik het in mijn preek over het verhaal van het manna in de woestijn en over het wonder van de broodvermenigvuldiging. Voor mij is dat een links verhaal, zo links als de pest. De woestijn staat in de Bijbel voor de plek van het leren, de leerschool. Op een bepaald moment hebben de mensen honger en dorst en stuurt Jahweh (of JHWH, zie verder) het manna, een wit poeder. Gedurende acht dagen mag iedereen ‘manna’ rapen, maar elke dag maar zoveel als ieder nodig heeft. Sommigen raapten meer en het teveel verrotte. Dit gaat dus over accumulatie en hoe accumulatie leidt tot verrotting van de samenleving. Dat was een beetje wat ik in mijn preek bracht. De feestdag voor de leraren eindigde in mineur. Ik ging eruit."

"Ik heb altijd gevonden – vandaag meer dan ooit – dat wij ons geen cynisme kunnen permitteren. Al is het maar omdat onze kinderen en kleinkinderen recht hebben om te dromen, zij hebben ook het recht om het geloof overeind te houden dat zij de strijd wel zullen winnen. Daarom hebben wij niet het recht om cynisch te worden. Ook al heb je soms niets anders dan hoop."

"In de jaren 70 en 80 waren er overal in de wereld en ook bij ons veel maatschappij- en kerkkritische christenen, linkse christelijke bewegingen die natuurlijk nooit enige ruimte hebben gekregen op het publieke forum, die systematisch door de kerk zijn kapotgemaakt, letterlijk.

Het verhaal van de bevrijdingstheologie kennen jullie natuurlijk, dat is ook bepaald door benoemingen van rechtse bisschoppen. Wij hebben in 1987 in Honduras zelf nog mensen ontmoet die met de bevrijdingstheologie bezig waren, ook zij hadden banden met het gewapend verzet. Dat was voor ons dus heel reëel.

Om maar te zeggen, godsdienst is altijd ambigu, net zoals kunst ambigu is. Kunst is rechts of links. Religie kan gebruikt worden voor de meest vernietigende dingen… maar religie is ook een enorme kracht om mensen te mobiliseren voor een andere wereld. Daarom vind ik het zo ongelooflijk jammer dat sommige marxisten geen enkele ruimte laten voor religie. Wat ik soms in het Marxistisch Tijdschrift lees, zoals onlangs nog een artikel van Guy Quintelier… daar word ik echt mistroostig van. Dat is zo plat, zo voorspelbaar… Pas op, historisch begrijp ik dat heel goed, maar ik denk dat men eigenlijk grote kansen mist."

"Wat voor mij de Bijbel zo boeiend maakt, is dat het altijd gaat om de meest kwetsbare mensen, de armen, de verdrukten, dat is het hart van die Bijbel. Maar de interpretatie van de Bijbel is in de loop van de geschiedenis door en door geperverteerd.


Met tientallen groepen leraars heb ik jarenlang gewerkt rond bijbelteksten. Ik ken dit boek een beetje en ik weet hoe het wil gelezen worden, namelijk in groep. Je kan dit boek nooit goed begrijpen, als je niet begint bij de godsnaam (JHWH), die er zo’n zevenduizend keer in voorkomt. Het waren ballingen, onderdrukten, die nooit enige macht hadden gehad, maar ze bouwden wel synagogen, huizen om te leren, waar ze elke sabbat samenkwamen ook tijdens hun ballingschap, waar ze teksten schreven en waar ze in debat gingen met de visies van culturen die rondom hen leefden. Het schitterende van de Bijbel is dat de schrijvers de naam JWHW als een verhaalfiguur hebben ingevoerd in hun teksten. JWHW is in het Hebreeuws een vervoegd werkwoord (ik zal er zijn voor u, ge kunt erop rekenen) dat staat voor solidariteit.


De schepping van Genesis 1 heeft niets te maken met creationisme. Het gaat erover dat er in de chaos orde moet aangebracht worden, onderscheid tussen goed en kwaad, tussen licht en donker. Het zegt dat de zon, de maan en de sterren die de Babyloniërs als goden vereerden, geen goden zijn en dus niet aanbeden moeten worden, maar gewoon hemellichamen.

Genesis 1 voerde ook de wekelijkse rustdag in: “De zevende dag rustte JHWH”, hij die het opneemt voor de minsten. De rustdag gold dan ook voor iedereen, ook voor de slaven, zelfs voor de dieren. Dat is een van de grootste dingen die de Joodse geschiedenis aan de mensheid heeft gegeven."

"Er bestaat een ongelooflijke aversie tegen links, een diep ingewortelde haat, terwijl ik vind dat links nu net de plaats is waar de kerk moet staan. We leven in een tijd waar er geen ruimte is voor politieke theologie, geen ruimte voor bevrijdingstheologie."

"Maar ik ben zeker niet alleen met dit soort denken, er zijn vandaag wereldwijd nog altijd basisbewegingen bezig, bijvoorbeeld in Latijns-Amerika, ook in Cuba, in Duitsland (Text und Kontext), in Nederland (De Amsterdamse School), bij ons Werkgroep Theologie en Maatschappij (WTM), vzw Motief en Christenen voor Socialisme (CVS) die de Bijbel wel vanuit deze visie lezen."

"Als je dat boek zo leest en het wil zó gelezen worden, dan geeft dat aan wat zij die aan de kant van de onderdrukten staan, in een gegeven situatie moeten doen, in de vorm van verhalen die doorverteld werden en waarin de stem van de onderdrukten als JHWH aan het woord is."

"Wat Marx geleerd heeft is, dat je altijd opnieuw een wetenschappelijke analyse moet maken: in elke nieuwe context moet je op basis daarvan zien wat voor praktijk aangewezen is voor de meest gekwetsten, de armen en verdrukten. In de Bijbel vind je natuurlijk geen wetenschappelijke analyse, maar het gaat wel over sociale maatregelen, over sociale gerechtigheid…."

"Ik wilde ook bewust helpen om het taboe rond de PVDA te doorbreken. Tijdens mijn laatste reis naar Cuba in 2007 met een twaalftal theologen hebben we het dikwijls gehad over de vraag of je eigenlijk links kan zijn zonder concrete partijdigheid. Dat kan niet, vind ik."

"En overigens bezoek ik al vele jaren het 1 Meifeest van de PVDA en heb ik daar altijd geapprecieerd dat er in de PVDA heel veel soorten mensen terugvindt, maar allemaal mensen die het om gerechtigheid te doen is. Dat is het centrale thema van de partij en daar sta ik volledig achter, ook al heb ik ook wel wat kritieken op de partij."

"Wat ik zo jammer vind is dat in veel debatten tussen christenen en marxisten altijd opnieuw de opiumtekst van Marx bovenkomt. En, sorry, maar dat ben ik zo beu als het maar kan. We weten ondertussen wel dat zoals de katholieke kerk in Marx’ tijd functioneerde, dit opium voor het volk was. En dat dit tot op vandaag voortduurt, daar zijn wij ook van overtuigd. Daar hoef je geen grote theoretische debatten over te voeren. Ik vind dat de partij het vandaag aan zichzelf verplicht is om een nieuwe analyse te maken van hoe het fenomeen religie in onze samenleving zich afspeelt, want daar is iets zeer ernstig mee aan de gang.

Het eerste punt waar ik het over wil hebben is de aanwezigheid van de Islam. Dit feit op zich vind ik al voldoende reden om ons daar mee bezig te houden. Door de migratie hebben we met de Islam te maken en vandaag wordt de allochtone onderklasse uitgespeeld tegen de autochtone onderklasse, ze wordt op veel terreinen achtergesteld. De ideologische basis waarop vakbonden en links dit aanvaarden, is de islamofobie. Zo werkt ideologie. De rechtse partijen in Vlaanderen en Nederland gaan hevig tekeer tegen de Islam, precies of het is een achterlijke godsdienst. En de nieuwe atheïsten spelen daar volop op in. Het is tegenwoordig echt een rage, die nieuwe atheïsten.Mijn stelling is dat je als partij moet laten blijken dat je inderdaad ziet welke ideologische debatten daar onder zitten. Als je allochtonen niet wil afstoten is het heel belangrijk dat je hen begrijpt in hun zoektocht naar hun identiteit. Want de hoofddoek heeft met identiteit en religie te maken. Natuurlijk is het een ideologisch scherm voor een materiële zaak, het is het creëren van een onderklasse op een ideologische basis. Dat heeft grote gevolgen en dus moeten we nu een nieuwe analyse maken, want dit is een heel andere context dan alleen maar de aanwezigheid van moslims.

Mijn tweede punt over godsdienst gaat over de transformatie die er vandaag met religie gebeurt in onze samenleving. Bij religie denkt iedereen aan een kerkgebouw, maar dat is voorbij. Vandaag wordt het begrip religie in de maatschappij getransformeerd tot spiritualiteit in duizend en een vormen. In het bedrijfsleven worden er allerlei trainingen gegeven, zoals mindfulness. We krijgen op die manier een cultus van de spiritualiteit, niet meer in kerkgebouwen, maar op het publieke forum en dat werkt ongelooflijk door, vooral op het psychologische vlak. En waarom slaat dat zo aan? Omdat we in een genadeloze samenleving leven, die voor de meeste mensen bijna niet te harden is. Daarbij komt dat religie iets is voor het individu, voor in het privéleven. Het heeft niets meer met het publieke te maken. Mensen hebben geen houvast meer en grijpen alles aan om steun of troost te vinden. Er zijn veel verbanden weggevallen en tegelijkertijd is er een geweldige behoefte is aan samenhorigheid, aan banden. Dat zie je aan de buurtfeesten die nu zelfs gesubsidieerd worden, of aan ‘facebook’.

Het derde punt wat de analyse van de godsdienst betreft is de werkelijk heersende religie in onze samenleving, namelijk de religie van het kapitaal, volgens mij het moeilijkste punt om met Marxisten over te spreken. Dit systeem functioneert echt als een religie. Iedereen moet daaraan meedoen, iedereen moet offeren. Iedereen moet te biechten gaan om aan zijn eigen geld te geraken in de tempels van vandaag: de banken. De hogepriesters van vandaag zijn de topeconomen."


"Ik denk inderdaad dat de media de kerk van vandaag zijn, het is het ideologisch apparaat. Professor Blommaert schrijft ergens dat de sociale bewegingen op een pijnlijke manier verschralen, met als gevolg dat het maatschappelijk debat daar niet meer gevoerd wordt. Er wordt nog amper over iets serieus gepraat. Ik heb veel respect voor de samenwerkingsprojecten van die sociale bewegingen, want dát waren plaatsen waar het democratisch debat nog op het niveau van gewone mensen kon gevoerd worden, maar dat zijn we jammer genoeg volledig kwijtgespeeld. Vandaag zijn de mensen helemaal afhankelijk van de media om hun mening te vormen."


"ik heb een schitterend leven gehad. Gracias a la vida, zo werd op mijn afscheidsviering gezongen."


10.29.2009

de Jihad zit soms in een klein hoekje

De Nederlandse PVV voert, zoals ieder weet, een dappere en heroische strijd tegen de oprukkende islamisering van Nederland. De Jihad neemt soms vreemde vormen aan, gelukkig is er de PVV om die niet alleen op te merken, maar ook aan de kaak te stellen!

In 1993 bracht de Nederlandse openbare omroep, in het ook in Vlaanderen zeer populaire Nederlandse kindermuziekprogramma, Kinderen Voor Kinderen, een liedje uit over een kindje dat gevangen zit tussen twee werelden, ze woont bij haar vader in Nederland, maar haar moeder is teruggekeerd naar Marokko. Het bestaan van ‘Baklava of rijstvla’ is blijkbaar nu pas doorgedrongen tot het PVV-hoofdkwartier. Maar goed, liever laat dan nooit.
Het schijnbaar onschuldige liedje laat niet minder dan 27 keer ‘Allah Akbar’ (sic) horen.



Schokkend vind ik dat! Driewerf Houzee voor de PVV!

PVV-mediawoordvoerder Martin Bosma verwoorde het gevaar zo op de PVV-website: “Nederlanders worden op deze manier vernederd. Wij moeten het islamitisch imperialisme accepteren en ons er weerloos tegenover opstellen. Dat is constant de boodschap van de staatsomroep. De multiculturalisten kennen geen enkele schaamte meer. Het multiculturele geloof is in de samenleving op sterven na dood, maar op de publieke televisie is het (gesubsidieerd en wel) nog springlevend.”

De ongelofelijk actuele schriftelijke vragen die de PVV indiende in het Nederlandse parlement zijn ronduit hilarisch:
1.) Heeft u kennisgenomen van de uitzending ‘Kinderen voor Kinderen’ van 27 oktober 2009, uitgezonden door de VARA, in het bijzonder het liedje ‘baklava of rijstevla’?
2.) Is het u opgevallen dat er in het liedje maar liefst 27 keer ‘Allah Akbar’ wordt gezongen en dat zulks geschiedt in een tv-programma gericht op onze kinderen?
3.) Bent u er bekend mee dat de kreet ‘Allah Akbar’ een standaardonderdeel uitmaakt van het islamitisch gebed en al 14 eeuwen gebruikt wordt als strijdkreet door de nietsontziende islamitische veroveringslegers?
4.) Deelt u de mening dat het wrang is dat miljoenen christenen en ongelovigen in de laatste seconden van hun leven, voordat zij vermoord werden door mohammedanen, deze kreet hoorden en dat dit ‘Allah Akbar’ nu als vrolijk wijsje ten gehore wordt gebracht richting de kinderen van Nederland?
5.) Deelt u de mening dat dit opnieuw een indicatie is dat de staatsomroep vooral de belangen dient van een kleine multiculturele elite en niet van het Nederlandse volk, die echter wel de rekening mag betalen? Zo nee, waarom niet?

Wie nog meer wil lachen kan ik zeker onderstaand politiek reclamefilmpje aanraden




Tenslotte nog de tekst van het liedje, zodat je desgewenst ‘islamitische propaganda’ kunt meezingen:

Mijn vader woont in Nederland
M'n moeder in Marokko
Want zij is pas teruggegaan
Haar vaderland dat trok zo
M'n vader zegt nu tegen mij:
Je moet het zelf maar weten
Ga je naar haar, blijf je bij mij
En nou zit ik te zweten

Allah ak'bar, Allah ak'bar
Blijf ik hier of blijf ik daar
Daar in Marokko ben ik thuis
Allah ak'bar, Allah ak'bar
Liever hier of liever daar
Maar hier in Holland staat mijn huis
Daar lekker elke dag couscous
Hier weer patat met appelmoes
Allah ak'bar, Allah ak'bar

Nou heb ik dus een vaderland
Daar kun je 's winters sleeën
En ook heb ik een moederland
Met prachtige moskeeën
Twee landen, dat is dubbel fijn
En toch zit ik te kniezen
Ga ik naar daar, of blijf ik hier
Ik kan gewoon niet kiezen

Allah ak'bar, Allah ak'bar
Blijf ik hier of blijf ik daar
Daar in Marokko ben ik thuis
Allah ak'bar, Allah ak'bar
Liever hier of liever daar
Maar hier in Holland staat mijn huis
Daar lekker elke dag couscous
Hier weer patat met appelmoes
Allah ak'bar, Allah ak'bar

Baklava of rijstevla
Marrakech of Appelscha
Ga je nou ja, ga je nou nee
Blijf je nou hier, ga je nou mee

Allah ak'bar, Allah ak'bar
Blijf ik hier of blijf ik daar
Daar in Marokko ben ik thuis
Allah ak'bar, Allah ak'bar
Liever hier of liever daar
Maar hier in Holland staat mijn huis
Daar lekker elke dag couscous
Hier weer patat met appelmoes
Allah ak'bar, Allah ak'bar

Baklava of rijstevla
Marrakech of Appelscha
Ga je nou ja, ga je nou nee
Blijf je nou hier, ga je nou mee

Allah ak'bar, Allah ak'bar
Allah ak'bar, Allah ak'bar
Allah ak'bar, Allah ak'bar
Allah ak'bar, Allah ak'bar
Allah ak'bar

10.25.2009

linkerzijde verliest boegbeeld, Remi Verwimp

Droef nieuws deze week, priester en progressief boegbeeld, Remi Verwimp is overleden.
Hij had een uitgesproken mening tegen onrecht en onrechtvaardigheid, en sprak zich uit tegen oorlog, tegen racisme,... Hij omschreef zijn maatschappijvisie als Christen en Revolutionair.

“De kerk kan misschien ons achterlaten. Voorlopig ben ik nog altijd priester in het bisdom Antwerpen en men laat mij met rust. Ik zie niet in waarom ik mij niet met even veel recht tot die kerk kan behoren aan de linkerkant als Ratzinger aan de rechterkant. Ik denk dat wij minstens zoveel recht hebben om te zeggen dat wij tot de christelijke traditie behoren dan de rechtste vleugel. De grondoptie van de bijbelse traditie is de keuze voor de minste mens. De god van de bijbel is een god die de stem is van die mensen. Waarom zou ik dan uit die kerk stappen? Als alle linksen uit de SP.a zouden stappen, laat je die partij over aan de rechtsen. Ik wil de kerk niet overlaten aan rechts.”

De kerk, de bevrijdingstheologie en de linkerzijde in zijn geheel zijn een belangrijk boegbeeld kwijt.

Wat wij zagen met onze vroegste ogen

doet ons gaan

in tranen

maar ongebroken

door de nacht van de schepping

en houdt ons gaande naar een nieuwe geboorte.

H.Oosterhuis

Remy Verwimp

geboren op 25 oktober 1945 in Leuven

stichter en coördinator van de Werkplaats voor Theologie en Maatschappij

priester

is overleden op 21 oktober 2009 in Herentals

Dit melden u:

Mieke Mariën zijn levenspartner

Gust en Hilda Verwimp - Gys

François en Josee Verwimp - Wouters

Fons en Maria Van Hove - Verwimp

Paul en Griet Van Hove - Verwimp

Herman en Josee Bellens - Verwimp

Riet Verwimp

Antoine en Marleen De Paepe - Verwimp

Maurice en Lief Aerts - Verwimp

en hun kinderen en kleinkinderen

Jef en Ellie Mariën - Maes

Hugo en Juliette Ooms - Mariën

en hun kinderen en kleinkinderen

Onze gedachten en onze dankbaarheid gaan ook naar onze vele, trouwe vrienden en vriendinnen.

Wij noemen ook de collega's van vzw Motief en de bondgenoten in talrijke bewegingen en organisaties.

U allen wordt vriendelijk uitgenodigd op de uitvaart in de parochiekerk Sint-Bavo,

Ring 7, 2200 Noorderwijk op zaterdag 31 oktober 2009 om 10.30 uur.

Samenkomst en begroeting vanaf 9.30 uur.

Aansluitend zal de begrafenis plaatsvinden op het kerkhof, Groenstraat te Noorderwijk.

Gelegenheid tot groeten op dinsdag 27 en woensdag 28 oktober van 19.00 tot 20.00 uur in het

funerarium Van Hove, Grote Markt 42, Westerlo.

Dank aan huisarts Marc Talloen en het medisch personeel van het UZA.

Rouwadres: Nieuwstraat 73, 2200 Herentals

nieuwe job

Kameraden en vrienden,

het is inderdaad verontrustend lang geleden dat ik nog eens blogde, moest iemand er wakker van zou hebben gelegen, mijn verontschuldigingen. Na twee maand werkeloosheid ben ik er weer volop tegen aan gegaan. Ik werk van begin deze maand voor indymedia. Bijzonder geestig en afwisselend werk. Maar daarover later uitgebreid meer.