12.24.2009

Moslimhobbyisme

De Nederlandse antropoloog Martijn De Koning schreef een zeer vermakelijke analyse over het zeer populaire fenomeen 'Moslimhobbyisme'. De analyse is verwant aan de analyse van het moslimbashen dat we gisteren aanbeveelden.

Om een degelijke moslimhobbyist te worden kun je je verdiepen in volgende stelregels:

  1. Ook al zijn er geen moslims, het is toch hun fout.

  2. Theologie en exegese kan iedereen en direct. En je kan er alles mee verklaren.

  3. Je vind altijd een wacko die zegt wat je maar kunt bedenken.

  4. Als moslims eens iets zinnig te zeggen hebben, dan is het allemaal onzin

Deze aanbeveling is gebaseerd op Nederlandse voorbeelden, maar ze is, zoals je kunt lezen, o zo toepasbaar op onze Vlaamsche situatie.

"Moslimhobbyisme, een woord uitgevonden door de Telegraaf. Gefeliciteerd. Volgens de Telegraaf zien we een ware tsunami aan Nederlandse instituties die buigen voor de islam. Niet alleen nu in de feestmaand, maar het hele jaar door treft ons deze rampspoed door een groeiende moslimpopulatie die volgens de Telegraaf maar weinig op heeft met de Nederlandse normen en waarden. De Telegraaf noemt als voorbeeld van dit moslimhobbyisme de zaak van advocaat Enait die nu door het Hof is gevrijwaard van een straf voor het niet begroeten van de islam. Maar liefst de hele wereld wordt door deze man op z’n kop gezet volgens de Telegraaf en dat vanwege een houding die niet in overeenstemming is met de islam.
Nu, of dat laatste nu wel of niet waar is, dat is natuurlijk het eigenlijke moslimhobbyisme. Allereerst het stellen dat het verwijderen van kerstbomen e.d. te wijten is aan de islam en moslims terwijl die in geen velden of wegen te bekennen zijn en aan wie niets gevraagd is.
"

"Ten tweede door te gaan uitleggen wat nu wel of niet des islam is. Of dat nu wel of niet klopt, sinds wanneer is de Telegraaf een theoloog?"

"Dat soort exegeses is per definitie nutteloos en onzinnig. Het is makkelijk te weerleggen door tegen voorbeelden te geven. Wat belangrijk is is de suggestie dat dit de enig juiste interpretatie is."
"Een glasharde leugen dat er onder moslims weinig of geen meningsverschil bestaat. Het negeert 1400 jaar aan discussie en interpretatie door moslimgeleerden en ‘gewone’ moslims en negeert ook dat er nu fundamentele verschillen van meningen over de teksten bestaan. Deze vorm van exegese door pseudo-wetenschappers en charlatans, zichzelf overigens liever ‘islam-critici’ noemend, is een vorm van hobbyisme; een leuk tijdverdrijf maar meer ook niet. Maar ook bij anderen komen we het wel tegen zoals bij Job Cohen die van de weeromstuit meent dat wetenschappers ook de andere kant van de islam moeten laten zien en die wil weten of islam zich met democratie verdraagt of een Femke Halsema die ook lijkt te denken dat politici aan godsdienstkritiek (en dus exegese) moeten doen."

"Een derde vorm gaat niet zozeer om het zelf uitleggen wat ‘islam zegt’, maar over het zoeken naar islamgeleerden die de eigen interpretatie van de islam bevestigen."

"Een vierde vorm is het weerleggen van uitspraken van moslims over de islam, met behulp van een eenzijdige kijk op de sociale werkelijkheid. Iets waar vooral figuren als de redactieleden van Geenstijl.nl en sommige reaguurders aldaar een mond vol van hebben."

"Dat laatste gebeurt niet zozeer uit een anti-islam gevoel (ten minste niet meer dan onder de gemiddelde PVV aanhanger), maar vooral ter vermaak en uit scoringsdrift (hits)."

"Het interessante hieraan is dat door deze vier vormen van moslimhobbyisme (waar dus geen moslim aan te pas hoeft te komen) de islam een betekenisvol systeem wordt voor niet-moslims. Om de wereld om hen te begrijpen, te verklaren en al naar gelang te handelen ziet men de wereld door hun eigen islambril. Het is er één die niet persé verbonden is met de islamitische tradities onder moslims, maar die vooral aangeeft wat sommige niet-moslims persé niet willen (wat men dan wel wil blijft onduidelijk). Hele volksstammen van het plebs van de reaguurders van Geenstijl tot elitaire columnisten van de Volkskrant en van politici tot huisvrouwen houden zich hiermee bezig. Het is een vorm van postzegelverzamelen vermengd met het gezelschapsspel Ganzenborden. Aardig vermaak, als we maar niet denken dat het ook maar enig verband heeft met de realiteit van alledag."


Geen opmerkingen: